40 వసంతాలు - contd - మూడో రోజు

With the arrival of Nainika and Rivaan at the lodge, the full complement of the 'children army' was in position. The day belonged to them and they made the best use of it! While the new arrivals Nainika and Rivaan started to explore the place and get the moorings, Eshaan, Shreyas, Reyansh, Rishik and Shourya got busy playing table tennis & air hockey. After their exploration was over,Nainika and Rivaan joined the other children and they all started to play hide & seek. With so many children running on the wooden floor,the foot steps started to sound more like Swahili drum beats !

A poet's words

'aata hai yaad mujhko bachpan ka zamana 

woh doston ki sohbath, woh kah kahe lagana', 

rang in my ears !

It was raining outside and the weather being what it was, we enjoyed the hot & aromatic coffee more than ever !

While Dolly and her team got busy preparing 'dal makhani' & 'jeera rice' for lunch, Uday made the plans ready for a trek to 'Panther top lookout'

After lunch, we headed to the trail at 'Panther top lookout'in two batches. Myself, Durga and Gayatri were in the second batch. While everyone else including the children did the total walk, we three did only a short stroll. After this, all except Chaitanya, Hari, Uday, Vijay and Ricky returned to the lodge to make preparations for the surprise '40 వసంతాల party'. The remaining five did the 'Piney knob trail' also, before returning to the lodge a little latter.

Srilatha, Divya, Sravanti and Dolly spruced up the basement. The children were kept engaged in a game of cricket by Kishore.

Srilatha decorated the wall with a lovely birthday banner and a beautiful caricature drawing made by her of Gayatri.

Master Chefs Eshaan and Nainika with the help of the other chota chefs Shreyas, Reyansh and Rishik baked the birth day cake

The ingredients were Oreos, milk, baking flour and lots of love !

All except Gayatri & Durga gathered in the basement and the lights were put off.

Durga led Gayatri to the basement.A pleasant surprise was then sprung up by switching the lights 'on' simultaneously singing 'Happy birthday to Gayatri' in chorus by all !

Gayatri became emotional!

Who will not become so, when love is showered in such measure?

What a great show by all the girls!.

As someone rightly said, 

'the best things in life are not things, they are daughters !'

'చందమామ అందిన రోజు

బృందావని నవ్విన రోజు

కన్నతల్లి ఆశలన్నీ సన్నజాజులై విరిసిన రోజు' 

అని మనస్సులో నే పాడుకున్నాను !

After cake cutting and exchanging of pleasantries,we watched the video presentation elegantly compiled by Srilatha.

with that, the 40th birth anniversary celebrations of Gayatri came to a close leaving with each of us a treasure of pleasant memories!

Excellant photo coverage of the event was done by Kishore & Chaitanya !

We had 'biryani' with 'mirchi ka salan' & 'raitha' for our dinner.

After dinner the singing session started on a lively note. Everyone participated enthusiastically.

Mersmerized by Nainika's soulful singing, baby Vidhur took to center stage and amused everyone.

(lil Dev Anand) Rishik won the hearts of all with his ready singing.

The duo of Chaitanya and Harish maintained the mood of joy all through, Chaitanya with his ready wit and Harish with his melodious singing.

The session ended at 1AM.

Good Morning!

Stay tuned for the next episode...

'40 వసంతాలు..' రొండో రోజు

నాకు నిద్ర మెళకువ వచ్చింది. దుర్గ అప్పటికే నిద్ర లేచి కాఫీ పెడుతోంది. కమ్మని కాఫీ సౌరభం నలుదిశలా పరిమళిస్తోంది. పిల్లలు ఈషాన్ , శ్రేయస్ , శౌర్య  క్రొత్త ప్రదేశ అన్వేషణలో పరుగులు తీస్తున్నారు. చెక్క మెట్ల మీద వాళ్ళ లేత పాదాలు తాకుతూ ఉంటే ఆ ధ్వని జకీర్ హుస్సేన్ తబల దరువు లా విన సొంపుగా ఉంది

ఈ హడావుడి అంతా చూసి నిఝెంగానే తెల్లవారింది కామోసు అనుకుని సూర్యుడు కూడా ఉదయించేసాడు !

నిన్న రాత్రి అందరు తల్లులు , పిల్లలు 'మాస్టర్ బెడ్రూం' లో పడుకున్నారు. హరీష్ , కిశోర్ 'బంక్ బెడ్స్' మీద. చదువుకు ఆటంకం లేకుండా ఉంటుందని 'బేస్మెంట్' లో రికీ ; తోడుగా ఉదయ్.

నాకు , దుర్గ కు మాత్రం సౌకర్యం గా ఉంటుందని 'గ్రౌండ్ ఫ్లోర్' లోని 'బెస్ట్ బెడ్ రూం' !

అందుకే అంటారు 'అడిగితే అంతే వస్తుంది. అడగకపోతే అంతా వస్తుంది' అని.

అలవాటు ప్రకారం డాలీ నాకు , దుర్గ కు 'కన్సాస్' నుండి తెచ్చిన 'గిఫ్ట్' లు ఇచ్చింది.

"కమ్మని భావమే కన్నీరై చిలికెనూ. జీవితమంతా చిత్రమైన పులకింత" అన్న ఆరుద్ర గారి పాట గుర్తొచ్చింది. కళ్ళు చెమర్చాయి!.

ఈ పాటికి డాలీ , గాయత్రి , శ్రీ లత  జమా జట్టీ ల్లాగ దుర్గ చుట్టూ జేరి పనులు అందుకు న్నారు.

ఎవరో కాఫీ గ్లాసు నా చేతిలో పెట్టేరు. రుచి అమోఘం. స్వర్గానికి బెత్తెడే ఎడం!

దగ్గర లోని వేర్వేరు ప్రదేశాల గురించి క్షుణ్ణంగా శోధించిన పిదప 'పైనీ నాబ్' 'ట్రైల్' లో నడుద్దామని కిశోర్ నిర్ధారించేరు.

మూడు కార్లలో బయలుదేరాము.

కొన్ని పరిస్థితులవల్ల ఉదయ్ , డాలీ , కిశోర్ , గాయత్రి మాత్రం అనుకున్న పాదయాత్ర ఆసాంతం చేశారు. మిగిలిన వారమంతా బసకు తిరిగి వచ్చేసాము.

వంట తయారు అయింది.

వంకాయ కూర, సాంబారు, ఉసిరి ఆవకాయ మెనూ.

ఆపాటికి 'హూస్టన్' వారు బసకు చేరుకున్నారు. స్నానాదికాలు పూర్తి అయినాక 'లంచ్' కానిచ్చేము. ఉసిరి ఆవకాయ పెద్ద హిట్!

మరో ఇద్దరి(రేయాంష్ , రిషిక్) రాకతో 'బచ్చా పార్టీ' ఉర్జా పెరిగింది !. సాయంత్రం వీళ్ళందరినీ 'బేస్కెట్ బాల్' ఆడ్డానికి తీసుకుని వెళ్ళేరు. విదుర్ ని తోడు తీసుకుని దుర్గ , డాలీ , గాయత్రి , స్రవంతి , శ్రీ లత బస దగ్గర నడక కు వెళ్ళేరు !.

ఆ రాత్రి డాలీ వండిన మసాలా కిచిడీ మా డిన్నర్ హైలైట్.

అందరం నిద్రలకు ఉపక్రమించాము.

అర్థ రాత్రి కి చైతన్య వాళ్ళు వచ్చేరు. నైనికా 'స్కూల్ వర్క్' వల్ల వాళ్ళకు ఆలస్యమైంది. గాయత్రి వాళ్ళకు డిన్నర్ పెట్టింది.

ఆ తదుపరి వాళ్ళుకూడా నిద్రలోకి జారుకున్నారు.

చైతన్య రాక స్రవంతి కి 'సర్ప్రైజ్' గా ఉండాలి అనుకున్నాం.

కానీ 'బచ్చా పార్టీ' లో ఎవరో 'ఇన్ఫర్మేషన్ లీక్' చేసేరేమోనని నా అనుమానం.

అయినా all fine , all good.

Good night!

To be continued

'గాయత్రి కొరిమిల్లి 40 వసంతాల వేడుక'

గాయత్రి '40 వసంతాలు' పూర్తి చేసుకున్న సందర్భంగా వేడుక చేసుకునేందుకు మేమంతా 'నార్త్ కేరొలినా' లోని 'మర్ఫీ నగరానికి తరళి వెళ్ళేము.

* 780 మైళ్ళు ప్రయాణం చేసి 'కేన్సస్' నుండి ఉదయ్ , డాలీ , రికీ మరియు ఈషన్ లు!.

* 940 మైళ్ళు ప్రయాణం చేసి 'హూస్టన్' నుండి విజయ్ , స్రవంతి , రేయాంష్ మరియు రిషిక్ లు!.

* 580 మైళ్ళు ప్రయాణం చేసి 'పిట్స్బర్గ్' నుండి హరీష్ , శ్రీలత మరియు విదుర్ శ్రీ రామ్ లు!.

* 580మైళ్ళు ప్రయాణం చేసి ' ఓర్లేండో' నుండి కిశోర్ , గాయత్రి , శ్రేయస్ మరియు శౌర్యలు!.

 వారితో పాటే నేనూ , దుర్గ.

* అదే ఊరినుండి చైతన్య , దివ్య , నైనిక మరియు రివాన్ లు!.

అందరి మధ్య ఉన్న ఆన్యోన్యత , ఆత్మీయత లని చూసి కామోసు ప్రకృతి పులకించి రంగులు సంతరించుకుంది!.

మర్ఫీ మహానుభావుడు మా కోసమే అన్ని హంగులూ , అందాలు పొందుపరచీ ఈ నగర నిర్మాణం చేసేడనిపించింది.

మేము బస చేసిన 'sleepy bear lodge' పరిసరాలు భూతల స్వర్గాన్ని తలపించేలా ఉన్నాయి!.

 'కన్సాస్'వారు , 'పిట్స్బర్గ్'వారు , మేమూ బుధవారం (10/7/'20) సాయంత్రానికి బసకు చేరుకున్నాము. 

'హూస్టన్' వారు , చైతన్య వారూ గురువారం రాత్రి కి చేరుకున్నారు.

బసలో అన్ని ఏర్పాట్లు, హంగులూ ఉన్నాయి.

Air hockey, table tennis, pool, chess లాంటి ఆటలతో సహా.

మొదటి రోజు అంటే బుధవారం అన్నీ సర్దుకొని రాత్రికి బంగాళదుంప వేపుడు , చారు , పెరుగులతో dinner కానిచ్చి నిద్దర్లు పోయేము.  

to be continued

Catch Him if you can!

Apropos my earlier post  'Thank God,I am an atheist', a reader (perhaps from China), posed this question to me.

.'Can your God make so heavy a ball which no one will be able to lift ?.'

I felt that there was a bit of taunt and also a lot of curiosity in the tone of his question !. 

He perhaps thought that if the ball made conforms correctly to his specification, then even God should not be able to lift it and in such a case, God can no more be called omnipotent.

if God is able to lift it, then it means that God could not just make a ball conforming to a given specification that no body should be able to lift the ball.

Thus God fails to be omnipotent either way!

It is like declaring  'heads I win, tails you lose !'

My reply to his question was that God can do it. 

He - the creator of the universe and all the life therein, it's sustainer and also the one who can withdraw it -  is called God by all, a term that makes him omnipresent, omnipotent and omniscient.
I further told my friend(for the sake of technical substantiation) that a  'heavy' ball need not be made to prove the point. 

If the force of attraction of earth's gravity is increased for a while, then one will not be able to lift even his  finger , why to talk of lifting a ball ! 

During the time that the gravitational force of earth is kept increased, the pulls on the other planets will of course have to be kept suitably altered to prevent interplanetary collisions. 

Can the God or the Shakti(force) that created and is sustaining the universe not do it?
By simple inference, the answer is 'He can'.

However, I advised him on the best course of action to clear his doubt; ie. to approach this Shakti whom we all refer to as God and take a test of it's omnipotence himself!
I sincerely wish him success in his search for God!

...ma'ma' dehi karavalambam (give me a helping hand)

For an ordinary person like me who has still not graduated to the higher realms of worshiping the 'nirguna Brahman'; the atributeless and shapeless, 'saguna' worship is the other course available for experiencing peace. Visits to temples form part of such worship.
After all, if I start pouring out my tales of woe and suffering to another person, he or she will listen only for sometime and thereafter start narrating his or her own woes making me feel more woeful.
Visiting temples is the safe prescription for people like me.
Over many years, come the 1st. of January, I was visiting the famous temple on Simhachalam along with my family. Simhachalam is contiguous with the city of Visakhapatnam which is my native place. Varaha Narasimha is the presiding deity in the temple. For us, the people of the north coastal districts of Andhra Pradesh and also the people of south coastal Orissa, this temple is the fountainhead of spiritual solace. There are many legends associated with this temple.
As for me, there are many pleasant memories and experiences that attach me emotionally to this sacred place. The gardens there are resplendent with the seasonal glory. The fruits and flowers seem to be greeting each piligrim by name! The chirping birds provide the music and it always appeared to me like a grand opera conducted by the Lord himself!
The waters of 'Akash Ganga' cool the body and calm the senses!
A darshan of the Lord in the sanctum sanctorum is sheer ecstasy!
The Moola Virat (main deity) appears like a 'shivalinga' because of the shroud of sandal paste applied yearlong over the idol of Narasimha - a manifestation of Vishnu. This form always reminded me of the truth that 'Shivasya hridayam Vishnur Vishnoscha hridayam shivah'.
The Lord appears to be hinting to the devotee 'Hey, look for me within'; within yourself!
This year, I could not visit Simhachalam on the 1st of Jan, as I am in USA along with my wife. The Lord perhaps ordained that I should sometimes practice 'nirguna' worship in which I indulged involuntarily chanting the verse 'Lakshmi Nrisimha mama dehi karavalambam'.

Jugadoo.com

Dr.Rohanbabu is pacing the hall up and down. His hands are holding one another at his back! There is a frown on his face. 

He is in deep thought contemplating on some new project.
Dr.Babu suddenly stops pacing, picks up the phone and summons one of his aides by name Muthiah to discuss with him a concept that has just germinated in his 'fertile' brain.
As soon as Muthiah arrives, Dr.Babu gets to brass tacks. He declares to Muthiah that he intends to start an institute to teach management to aspiring students.
'Quality education?' queries Muthiah; himself an eminent educationist.
'Not necessarily. But it will be practical education' clarifies Dr.Babu.
Muthiah being a committed educationist immediately goes in to planning mode and innocently reminds that a vast area of land will be required to start a campus.
'We will manage it with the state. I have buddies both in the opposition as well as the ruling parties' says Dr.Babu.
I want to have it affiliated to IIM-A dictates Dr.Babu.
'That may not be possible' a shocked Muthiah blurts trying to hide the expression of shock on his face.
'Don't worry, we will manage it. I have friends in the centre' assures Dr.Babu.
'What about the faculty, sir?', Muthiah seeks enlightenment!
'Don't worry,we will manage it by drawing faculty from our existing institutes' reassures Dr.Babu.
'But we do not have faculty who can teach management subjects', a surprised Muthiah observes.
'Don't worry.Let them teach whatever they can teach. It is after all management. We will manage it', an affirmative reply from Dr.Babu!
'What about the practical part that you have mentioned?' asks Muthiah.
'I will teach it myself' confirms Dr.Babu.
On this one idea, Muthiah looked convinced. He had seen a less known 'Babu' manage successfully to become 'Dr.Babu' a 'reputed' educationist !
'What about student placement?' queries Muthiah.
'We will do some "Jugad" like...'
Before Dr.Babu unfolded his strategy, the alarm clock gave out the wake up ring and my dream ( nightmare) broke.
After all, it was a dream!. I heaved a sigh of relief...

(A blog written earlier as a lamentation on the way colleges are mushrooming all over

Thank God,I am an atheist!

I am a "part time atheist". When the going is good,I am an "atheist"and whenever the going gets tough,I become a "theist"! In all my 62 years of life,I have not met a full time atheist yet.
Recently I met a person who appeared and sounded like an atheist. 

I was very happy because for me an atheist is God himself!
I wanted to make sure. 

For this,I started narrating a story written by 'Binadevi' (a pen name) to this new friend. I read this story a long time back and it influenced my thinking greatly thereafter.
The story goes like this.
There was this doctor in charge of a rural health centre in some Indian village. One day, two patients were brought to his place; greviously injured in an accident and unconcious. One of the two was driving a bullock cart which was hit 'head on' by a luxury car being driven by the second injured. The doctor did not know any of them from adam. Each of the injured needed to be operated upon forthwith for survival.
The doctor had to choose!
The doctor chose the car driver for surgery and the bullock cart driver got only first aid. 

In the very little time available for a decision and in the absence of any data, the lone doctor thought that death of the car driver will have a more severe impact on his immediate family eventhough death causes the same grief in all households.
As expected, the bullock cart man dies and the car owner survives.
Subsequently,the doctor gets to know that the car owner had developed suicidal tendencies for some time due to certain personal issues and is often getting involved in accidents. This accident is sixth in the order!
The bullock cart man is the lone breadwinner for his nonagenarian mother!
After knowing this, the doctor feels very sad at his decision.
Concluding the narrative,I exclaimed that 'God's ways are mysterious!'
My new friend objected to this and said 'where is God in this? It is just 'chance' .

By saying so he failed my test . 

He is not an athiest !

He is a believer.
What I call as 'God' is referred to as 'chance' by him.
My search for an atheist continues!